“Huh, zijn we er al?” vragen mijn kinderen op verbaasde toon als ze in het vliegtuig gevraagd worden de tafeltjes op te klappen en de rugleuningen recht te zetten. Ik moet er een beetje om lachen. Als kinderen van een reisadviseur hebben ze weliswaar de nodige ervaring aan vlieguren, maar de vluchtduur van 6,5 uur valt echt alles mee. Tijd genoeg om wat te eten, slapen en een film te kijken, maar ook weer niet zo lang dat verveling een rol gaat spelen. Tevreden stel ik vast dat Dubai heel goed bereikbaar is.
“Een toren van maar liefst 828 meter hoog zie je nu eenmaal niet zomaar over het hoofd.”
Het duurt niet lang voor we de skyline dominerende Burj Khalifa spotten. We zijn er nog een aardig eindje van verwijderd, maar een toren van maar liefst 828 meter hoog zie je nu eenmaal niet zomaar over het hoofd. De toon is daarmee gezet: in Dubai is alles ‘over the top’, geld en status mogen getoond worden. Eerste stop, de Mall of the Emirates. Een slimmigheidje, we kunnen pas later in ons appartement terecht en in dit fraaie winkelcentrum kun je je bagage gratis in bewaring geven. Tegelijkertijd is het geen straf om er tijd door te brengen, want hoewel kleiner dan de Dubai Mall, is er genoeg te doen. We bezoeken een van de vele eettentjes, winkelen en vermaken ons om Ski Dubai - sneeuwballen gooien in de woestijn!
Een hoop leuke, eerste indrukken later checken we in bij ons prachtige appartement - op maar liefst de 89e verdieping! - en vergapen we ons aan het fenomenale uitzicht. Niet voor lang, want chauffeur Umar laat weten dat hij beneden staat. We rijden door de stad, kijken onze ogen uit aan blitse auto’s en architectuur en zien langzaam het landschap veranderen. De stedelijke omgeving wordt beetje bij beetje verruild voor de rode duinen van de Lahbab woestijn. Na een kort tussenstopje voor water en controles aan de auto door Umar, sluiten we aan bij een konvooi dat ons het eindeloos lijkende duinlandschap in voert.
“We gaan ‘dune bashen’ (crossen door het zand)!”
We gaan ‘dune bashen’ - crossen door het zand! Umar zet voorzichtig in als hij zijn 4x4 kundig de duinen opstuurt en peilt de reactie van de kinderen. Dat zit wel snor, ze gillen van plezier en duidelijk is dat er wel een schepje of meer bovenop mag. Umar grijpt zijn kans om zijn stuurkunsten te laten zien en er een wilde rit van te maken. Een achtbaan is er niets bij; we worden alle kanten op geslingerd en soms lijkt het niet anders te kunnen dan dat de auto zal kantelen in het mulle zand. Maar niets daarvan, elke keer komen we weer veilig op onze pootjes terecht.
Als de zon bijna ondergaat en het rode duinlandschap op magische wijze belicht, stappen we uit. Sandboards worden tevoorschijn gehaald en iedereen die wil krijgt uitgebreid de kans om er zittend of surfend mee van de duinen af te gaan. Waar de meeste volwassenen dit best lastig blijken te vinden en soms met de neus volop in het zand belanden, zeilen de kinderen praktisch allemaal zo naar beneden. Zelf onze 5-jarige lukt het. Het verwondert me dat we nog geen 12 uur geleden nog in ons eigen Holland rondliepen en nu al in zo’n verbluffend andere omgeving staan. We maken nog een kamelenritje voor we terugkeren naar het appartement, waar we natuurlijk een flinke lading rood zand uit de schoenen schudden!
Dankzij het geringe tijdsverschil (3 uur in de winter, 2 in de zomer) worden we op een ‘normale’ tijd wakker. We kozen speciaal voor de kinderen een Nederlandse gids en dat blijkt een schot in de roos. Stadstours vinden ze doorgaans al gauw saai, maar deze dame weet moeiteloos de juiste toon bij ze te raken, betrekt ze in haar verhaal en past waar nodig de route aan. We staan op het strand bij de beroemde Burj al Arab, worden bijgepraat over de meest bizarre gebouwen, lunchen aan de Creek waar we ook een oversteek met een traditioneel ‘abra’ bootje maken en struinen door de souks.
“Een hit bij de kinderen is ‘the Frame’ - een goudkleurig gebouw in de vorm van een idioot grote fotolijst.”
Een hit bij de kinderen is ‘the Frame’ - een goudkleurig gebouw in de vorm van een idioot grote fotolijst. Als je bovenin staat zie je aan de ene kant oud Dubai, aan de andere kant nieuw. Hilarisch is het melkwitte pad bovenin, dat op het moment dat je er op gaat staan verandert in een weg van doorzichtige tegels hoog boven de grond. Ook de 3D-show kon op enthousiasme rekenen!
De tour eindigt bij de enorme Dubai Mall, dé plaats voor luxe winkelen, eten en vermaak, maar van waaruit je ook toegang hebt tot de Burj Khalifa. Wij hebben vooraf gekochte toegangskaartjes op zak en dat scheelt een lange wachtrij. Ons tijdslot - tegen zonsondergang - is populair. Niet voor niets ontdekken we. Het uitzicht vanaf het hoogste gebouw ter wereld (nee, helaas mag je lang niet helemaal naar de top!) is spectaculair. We wachten tot 18:00 uur wanneer de fonteinenshow aan de voet van de toren begint, zodat we deze vanaf grote hoogte én later ook nog een keer vanaf de grond kunnen bewonderen.
De volgende dag bezoeken we een kamelenracetrack. Helaas is er vandaag geen echte race (de sjeiks weten goed geheim te houden wanneer deze gehouden worden!), maar toch is het leuk om even de stad uit te zijn, te zien hoe de kamelen getraind worden, te ontdekken dat er zelfs een kamelenziekenhuis is en onderweg kort een valkencentrum aan te doen. Het valkenieren is hier altijd belangrijk geweest om te kunnen overleven en geldt nu als belangrijke sport. Nooit geweten! De dag sluiten we af op Jumeirah Beach. Wat een fijn strand! De buurt is leuk, de voorzieningen (kleedkamers, douches etc) uitstekend en het zeewater heerlijk warm. Kijk niet raar op als hier kamelen voorbijlopen terwijl je baddert, wat hebben de kinderen daar om gelachen…
Zo jammer om alweer weg te gaan, want Dubai heeft nog zoveel meer te bieden! Waar ik eerst nog sceptisch was, zal ik het nu zeker aanbevelen voor een citytrip of - net zoals wij deden - als stopover naar een verdere bestemming.
Heeft u interesse in Dubai, ik help u graag op weg!
Liefs, Martine
Bij dit verslag zijn enkele sfeerfoto's gebruikt van Dubai Tourism.